1.8.

Kochaj mnie nieprzytomnie
Jak zapalniczka płomień
Jak sucha studnia wodę
Kochaj mnie namiętnie tak
Jakby świat się skończyć miał




- An...- miałam już wpaść na Andreasa, ale kiedy zobaczyłam jak jakaś dziewczyna go całuje w usta odwróciłam się i pobiegłam do domku reprezentacji. Dopiero tam schowałam się w kącie i wybuchłam płaczem, po chwili właśnie Wellinger wszedł do domku - co to za kurwa? - podeszłam do niego, czując jak makijaż mi się rozmazuje.
- O kim mówisz?
- Dobrze wiesz? Lepszej nie mieli na wypożyczenie w burdelu?! - fuknęłam.
- Odwal się od Sary - Welli podniósł głos.
- Kurwa z mordy i z zawodu - wrzasnęłam.
- Przestań ją obrażać - wydarł się.
- Wypierdalaj stąd w podskokach, bo ci łeb upierdole - zawyłam, po czym wzięłam do ręki swój telefon i walnęłam w drzwi, bo Andreas zdążył je zatrzasnąć. Pozbierałam jego resztki po czym wypadłam z domku i pobiegłam za blondynem. - Nie myśl, że cię to ominie - przywaliłam mu z liścia, po czym wróciłam do hotelu. W drodze zakupiłam butelkę wódki i zamknęłam  się w pokoju. Byłam już po kilku kieliszkach, kiedy ktoś włożył klucz do zamka i drzwi się otworzyły. To był Andreas.
- Co chcesz? - warknęłam.
- Jesteś egoistką. Pieprzoną egoistką - powiedział spokojnie - sama jesteś ze Stjernenem, ale ja nie mogę być z Sarą.
- Wygląda jak dziwka - wymamrotałam.
- Nie każda musi być taką modelką jak ty - spojrzałam na niego. Przymknęłam oczy, a Andy podszedł do mnie i przytulił, po czym uniósł mi głowę i pocałował mnie w usta. Czułam jak jego ręka delikatnie jeździ po moich plecach, jak wkrada się pod moją bluzkę. Kiedy się jej pozbył sama zdjęłam z niego t-shirt. Bliskość Andreasa, jego zapach i to jak nasze języki tańczyły koło siebie, odbierały mi rozum. Chwilę potem leżeliśmy na łóżku, ja pod Wellim. Chłopak delikatnie zsunął ze mnie spodnie. Leżałam teraz przed nim w samej, koronkowej bieliźnie. Oczywiście chwilę później Andy również był w samych bokserkach. Wiedziałam do czego to prowadzi, ale nie byłam w stanie tego przerwać. Poniosłam się uczuciu. Przymknęłam oczy, po chwili byłam już naga, kiedy Andreas we mnie wszedł wbiłam mu paznokcie w plecy. Resztę nocy spędziliśmy razem na uprawianiu miłości. Obudziłam się rano wtulona w klatkę piersiową Andiego, jego ręce oplatały mnie w talii. Nie mogłam się powstrzymać i pocałowałam go w usta. Blondyn otworzył jedno oko, po czym drugie.
- Mmm... - zamruczał - mogłabyś mnie tak codziennie budzić.
- Przypominam ci, że mieszkam w Norwegii, a ty w Ruhpolding kochanie, aha i mam chłopaka.
- Na pewno - przyciągnął mnie do siebie i pocałował mnie w szyję.
- Tak.
- A kogo? - tym razem jego usta trafiły na policzek.
- Andreasa Stjernena
- Jesteś tego pewna? - pocałował mnie w usta, a w moim brzuchu eksplodowała bomba motyli.
- Nie - zachichotałam.
- A kto nim jest? - delikatnie wsunął mi język do ust.
- Ty - szepnęłam i dotknęliśmy się czołami.
- Motylku kocham cię.
- Ja ciebie też, ale na razie powinniśmy zakończyć związki w których jesteśmy i dopiero wtedy się ujawnijmy.
- Dobry pomysł - Welli wstał i się ubrał, dał mi buziaka w usta, po czym wyszedł. Ja leniwie wstałam i narzuciłam na siebie luźny t-shirt, po czym pościeliłam łóżko. Potem ubrałam się w beżowy sweterek, czarne jeansy, beżowe Louboutiny i jako dodatek wybrałam kopertówkę od Michalea Korsa po czym się spakowałam.
- Nie uwierzysz kobieto - Laura wpadła do pokoju z uśmiechem.
- Zależy w co.
- Ja i Karl jesteśmy razem - przytuliłam ją mocno.
- Gratulacje kochanie!
- A ty co? Nie widziałaś może Andiego?
- Widziałam - szepnęłam i się zarumieniłam
- Był tu u ciebie na noc? - Laura uśmiechnęła się triumfalnie.
- Tak - kiwnęłam głową.
- Ojeju idę...
- Nigdzie nie idziesz - zatrzymałam ją, zanim wybiegła na korytarz.
- Jeszcze nie zerwałam ze Stjernenem.
- To, to zrób.
- Dopiero w Norwegii, teraz nie chce psuć jego szczęścia z wygranej. Szkoda, że dzisiaj już jest ostatni konkurs. Nie sądzisz?
- Taa - Laura pisała coś na telefonie.
- Zastanawiam się nad powrotem do Niemiec, w końcu mam osiemnaście lat, pochodzę stamtąd, mam tam brata, chłopaka i przyjaciółkę. W Norwegii niedługo nie będzie mnie nic trzymać.
- Może dotrwaj tam do końca roku szkolnego ?
- Dobry pomysł - przybiłyśmy piątkę, po czym poszłyśmy w kierunku skoczni, aby pożegnać sezon 2013/2014.


_____________________

Brak korekty, bo nie było źle
słów: 717